Płyty warstwowe są dziś praktycznie pierwszym wyborem, jeśli chodzi o materiał, z jego powstaną nowe hale produkcyjne i magazyny. Za takim działaniem przemawiają przede wszystkim zalety tego nowoczesnego prefabrykatu, który jest wydajny, ekonomiczny i łatwy w montażu. Oprócz tego nadaje się do stawiania ścian (zarówno zewnętrznych, jak i wewnętrznych) oraz wykonywania sufitów i pokryć dachowych. Jest to więc uniwersalny materiał.

Pojedyncza płyta warstwowa składa się z dwóch arkuszy blachy stalowej lub aluminiowej przedzielonych izolacyjnym rdzeniem, którym może być: styropian, wełna mineralna, pianka poliuretanowa (PUR) bądź pianka poliizocyjanurowa (PIR).

Okładziny pokrywa się powłoką organiczną (poliestrem, plastizolem, polichlorkiem winylu albo polifluorkiem winylidenu), która zabezpiecza materiał przed negatywnym oddziaływaniem warunków atmosferycznych.

Rodzaj okładzin oraz części środkowej wpływa na cenę, masę kompozytu i jego właściwości izolacyjne. Przykładowo płyty dachowe i płyty ścienne z wełną mineralną jako rdzeniem mają współczynnik przenikania ciepła równy 0,040 W/(mK). Nieco lepiej wypada styropian - 0,036 W/(mK) oraz pianka poliuretanowa, której lambda wynosi 0,025 W/(mK). Pod tym względem najlepiej wypadają płyty warstwowe wypełnione pianką poliizocyjanurową, która ma współczynnik przewodności cieplnej na poziomie 0,023 W/(mK)!

W zależności od rodzaju i przeznaczenia (ściana, dach, sufit, obiekt do przechowywania żywności w ujemnych temperaturach) płyta warstwowa ma grubość 60-200 mm. Tych grubszych używa się jako ścian zewnętrznych i elewacyjnych oraz pokryć dachowych, natomiast cieńsze nadają się do stawiania ścianek działowych i podwieszanych sufitów.